Stanisław Rodziński urodził się w 1940 roku. Studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni E. Krchy. Dyplom obronił w 1963 roku. Pracę pedagogiczną rozpoczął w krakowskim Liceum Plastycznym. W latach 1993-96 pełnił funkcję dziekana Wydziału Malarstwa, a w latach 1996-2002 funkcję rektora. Stanisław Rodziński aktywnie uczestniczył w ruchu kultury niezależnej lat 80. Malarz należał do grona sygnatariuszy deklaracji Towarzystwa Kursów Naukowych (tzw. latający uniwersytet).
Artysta był stypendystą m.in. Polskiego Instytutu Kultury Chrześcijańskiej im. Jana Pawła II w Rzymie (1985) oraz Fundacji Janineum w Wiedniu (1994). Malarz został nagrodzony m.in. Złotym Medalem Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie (1977), Złotą Odznaką Związku Polskich Artystów Plastyków (1978), Nagrodą Miasta Krakowa (1981), Nagrodą Muzeum Archidiecezji Warszawskiej (1985), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Nagrodą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za pracę artystyczną i eseistykę. Artysta był stypendystą Polskiego Instytutu Kultury Chrześcijańskiej im. Jana Pawła II w Rzymie (1985), Fundacji Janineum w Wiedniu (1994). Publikuje teksty o sztuce na łamach m.in. „Tygodnika Powszechnego” i „Znaku”. Jest członkiem Komisji Architektury i Sztuki Sakralnej przy Archidiecezji Krakowskiej.
Artysta ma w dorobku trzy publikacje zawierające szkice o sztuce: „Sztuka na codzień i od święta” (1999), „Obrazy czasu” (2001), „Mój szkicownik” (2005).
