Paweł Taranczewski urodził sie w 1940r. Malarz, filozof, pedagog i publicysta. Syn słynnego malarza, Wacława Taranczewskiego. Studiował malarstwo sztalugowe, ścienne i grafikę w ASP w Krakowie. W 1963 r. otrzymał dyplom. W latach 1965-1966 studiował rzeźbę w pracowni Wandy Śleńdzińskiej. Od 1967 r. studiował filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim u prof. Władysława Stróżewskiego. Na tej też uczelni uzyskał doktorat na podstawie pracy pt. “O płaszczyźnie obrazu”. Wraz z Jerzym Nowosielskim pracował przy polichromii Kościoła na warszawskich Jelonkach. W 1997 roku otrzymał tytuł profesorski. Obecnie wykłada na ASP i PAT w Krakowie. Na ASP pełni funkcję kierownika Katedry Historii i Teorii Sztuki. Zajmuje się zagadnieniami z pogranicza filozofii, sztuki i estetyki. Stworzył pojęcie “malarstwa klauzurowanego”.
Wacław Taranczewski – malarz reprezentujący nurt dwudziestowiecznego koloryzmu, profesor Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.
W 1921 r. wstąpił do Państwowej Szkoły Sztuk Zdobniczychw Poznaniu, gdzie kształcił się pod kierunkiem J. Bocheńskiego i J. Wronieckiego. W 1935 r. zajął się prowadzeniem w Poznaniu galerii Salon 35. W 1945 r. przyjął funkcję prezesa Związku Polskich Artystów Plastyków; przyczynił się też do reaktywowania Szkoły Sztuk Zdobniczych (od 1946 r. Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych) i objął stanowisko dyrektora tej uczelni.
